Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Utram tandem linguam nescio? Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Duo Reges: constructio interrete. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Sed quot homines, tot sententiae; Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Nihil enim hoc differt. Cur haec eadem Democritus? Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?

At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu. Sed haec in pueris; Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.

Multosque etiam dolores curationis causa perferant, ut, si ipse usus membrorum non modo non maior, verum etiam minor futurus sit, eorum tamen species ad naturam revertatur?

Certe non potest.: Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.
Bork: Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
Quid ergo?: Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Bork
Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.
Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.
Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?

Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum.
Non semper, inquam;
Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Illi enim inter se dissentiunt. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum? Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam timebis.

Quia, cum a Zenone, inquam, hoc magnifice tamquam ex oraculo
editur: Virtus ad beate vivendum se ipsa contenta est, et
Quare?

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?